Porozumienie bez przemocy – według koncepcji Marshalla Rosenberga

Porozumienie bez przemocy (ang. Nonviolent Communication – NVC) jest koncepcją efektywnej komunikacji międzyludzkiej, opracowaną przez amerykańskiego psychologa, mediatora i nauczyciela – Marshalla Rosenberga. Jej najbardziej zasadniczym założeniem jest koncentracja na określonych aspektach procesu porozumiewania się, takich jak uczucia i potrzeby rozmówców. Ponadto, model ten zakłada odpowiednie posługiwanie się mową i budowanie przemyślanych, specyficznych wypowiedzi. Efektem jest minimalizacja lub eliminacja ryzyka pojawienia się w dialogu jakichkolwiek elementów agresji i przemocy.

Model porozumienia bez przemocy wymaga wystąpienia u stron kontaktu dwóch istotnych zjawisk, takich jak:

  • Empatia – polegająca na zdolności współodczuwania emocji rozmówcy oraz umiejętności aktywnego i współczującego słuchania jego wypowiedzi.
  • Szczera autoekspresja – czyli otwarte wyrażanie własnych, autentycznych potrzeb i uczuć.

Każdy z tych elementów obejmuje:

  • pozbawione ocen, osądów i interpretacji spostrzeżenia
  • wyraźnie oddzielone od myśli i przekonań emocje
  • konkretne, wyrażane jasno i wprost prośby i potrzeby

Model porozumienia bez przemocy umożliwia szczerą i otwartą, a przy tym życzliwą, ukierunkowaną na znalezienie wartościowych rozwiązań problemu komunikację. Doskonale sprawdza się w procesie mediacji, terapii par oraz w prowadzeniu codziennych rozmów na trudne tematy.

Jako psycholog i psychoterapeuta wykorzystuję model porozumienia bez przemocy w codziennej praktyce zawodowej. Uważam tę koncepcję za szczególnie wartościowy i efektywny sposób budowania konstruktywnego dialogu, zarówno w relacjach terapeutycznych, jak i w sytuacjach codziennych.